نام کتاب: مثل یک ببر زندگی کن
شعله وجود

* اپیکتتوس * در بین سال های ۵۵ تا ۱۳۵ میلادی می‌زیست.
وقتی به دنیا آمد برده بود و بعدها در رم فیلسوفی بزرگ شد. در سال ۹۴ میلادی او را از شهرش تبعید کردند.
در ایام تبعید او روش خاصی برای آموزش پیروانش داشت. در اینجا یکی از آموزه‌های او را به نقل از رساله "هنر زیستن" او نقل می کنیم:
وقتی ما به کسی برمی خوریم دو احتمال وجود دارد. یا با او دوست می شویم یا سعی می کنیم او را متقاعد کنیم که عقاید ما را بپذیرد.
وقتی یک تکه ذغال شعله‌ور در کنار یک ذغال سرد و خاموش قرار بگیرد هم همین اتفاق می افتد یا شعله خود را به او می بخشد و آن را هم روشن می کند یا سرمای دیگری در او اثر می گذارد و او را خاموش می کند.
از آنجایی که ما معمولا در اولین برخورد با افراد واقعیت اصلی خود را پنهان و با احتیاط رفتار می کنیم ارتباط به سویی حرکت می کند که از واقعیت به دور است و به ما تعلق ندارد. برای پرهیز از این اتفاق ناگوار در برخوردهایی که با دیگران داریم بهتر است احساسات واقعی خود را بی‌هیچ حجابی ابراز کنیم، ممکن است دوستی حاصل نشود ولی از خاموش شدن شعله شما جلوگیری می کند.
Epictetus فیلسوف رواقی و اخلاق گرای رومی

صفحه 3 از 98