به اضافه چندین و چند صفحه مد روز و چندین صفحه نیز از آثار موسیقیدان های کلاسیک که بیش از بقیه دوست داشت. روزی چند مرتبه در عرض چندین ماه، تصنیف های *ایوت گیلبر* و *آریستید بروآن* را که مشهورترین خوانندگان فرانسوی قرن گذشته بودند برای طوطی می‌گذاشت. آن قدر برایش صفحه گذاشت تا طوطی عاقبت تمام آن تصنیف‌ها را از حفظ شد. تصنیف‌های خواننده زن را با صدایی زنانه می‌خواند و اگر خواننده مرد بود، صدایش مردانه می‌شد. در خاتمه نیز کرکر خنده وقیحانه‌ای را سر می داد که دقیقا تقلیدی بود از خنده‌های مستخدمه‌ها وقتی آواز خواندن به زبان فرانسه او را می شنیدند. شهرت این اعمال شگفت انگیز طوطی چنان در همه جا پخش شده بود که اغلب شخصیت‌های مهمی که در داخل کشور سوار بر کشتی‌ها روی رودخانه سفر می‌کردند، اجازه می‌گرفتند تا بیایند و طوطی را از نزدیک ببینند. یک بار هم چند سیاح انگلیسی که با کشتی های حمل موز از نیواورلئان سفر می کردند، سعی کردند طوطی را به هر قیمتی شده بخرند.
ولی پرافتخارترین روز طوطی، موقعی بود که رئیس جمهور، جناب آقای *مارکو فیدل سوارس*، و تمام اعضای هیئت دولت به خانه دکتر تشریف فرما شده بودند تا واقعیت شهرت طوطی را با چشم خود ببینند. ساعت سه بعدازظهر سر رسیده بودند. سفری بود رسمی. سه روز در زیر آفتاب سوزان ماه اوت از گرما هلاک شدند؛ سه روز تمام کلاه سیلندر به سر و فراک سیاه به تن. همان طور که کنجکاو وارد شده بودند، کنجکاو آنجا را ترک کردند. چون طوطی در عرض آن دو ساعت التماس و