جست و جوی کشوی میز دکتر نمی اندیشید.
دکتر، از ترس به زبان آوردن آنچه دیده بود، کارلی را کمتر ملاقات می کرد. اما همچنان به او می اندیشید و در حسرت زندگی با او بود، تا آنکه یک روز بعد از ظهر که نیاز دیدن وی همچون عقده ای در گلویش جمع شده بود، مطبش را تعطیل کرد و به پرستارش گفت با او تماس نگیرد، پس از آن به خانه بغلی رفت.
مایرا او را به خانه راه داد و گفت که مادرش کلاهی تازه خریده است. کارلی وارد شد، آن را نمایش داد و پرسید: خوشت می آید؟ کلی برایم خرج برداشت، اما بهم وقار و اعتماد به نفس می دهد، چرا نباید آن را بخرم؟
دکتر گفت: کارلی، تو باید از جف طلاق بگیری و نامزدیمان را اعلام کنی.
- چرا؟
مایرا خنده ای کرد، نشست و رفتار آنان را زیر نظر گرفت.
دکتر که به نظر دستپاچه می آمد گفت: بعضی شایعات را متوقف می کند.
و به زور خنده کوچکی کرد و ادامه داد:
- در آن صورت خواهند گفت فکرش را بکنید در آن سن!
مایرا شیوه حرکت کردن مادرش به طرف دکتر و گذاشتن دستهایش را روی شانه های او تحسین کرد. فکر کرد این کار به او شأن و دسترسی به نخستین نوازش را می دهد.
کارلی گفت: آرتور، دلیل واقعی تو برای این کار چیست؟
مایرا کاملا اطمینان داشت که در شرایط مشابه، باب رابرتز با هیجان او را می بوسید. اما دکتر صحبت می کرد.