برای فوتبال بازی کردن بیش از اندازه چاق و تنبلم، و اینکه اصلا علاقه ای به فوتبال ندارم. می گوید اگر دست او باشد مرا تا ابد روی نیمکت نگه می دارد.
نورمن کوچولو سرش را پایین انداخت و با صدای بلند هق هق کرد. مادرش تلاش کرد یک بار دیگر موهای او را از صورتش کنار بزند، اما او با عصبانیت خود را کنار کشید.
- خواهش می کنم، عزیزم، سعی کن یادت بماند که آقای همسلی یک مربی است. کار او این است که در مورد تیم به عنوان یک کل فکر کند نه اینکه تنها به فکر یک نفر باشد. و ما هم باید همین طور فکر کنیم. باید هرچه از دستمان بر می آید انجام بدهیم تا تیم ما برنده بشود. باید به تیم مان فکر کنیم.
پسرش همچنان هق هق میکرد.
- به علاوه عزیزم، به نظر تو هدف ورزش این نیست که ما را وادارد وقتی کس دیگری پیشی می گیرد او را تحسین کنیم، به ما آموزش دهد با دیگران به شکلی هارمونیک کار کنیم و اصل بازی عادلانه و جوانمردی را بیاموزیم؟
نورمن کوچولو نگاهش را بالا به صورت مادر - انداخت و گفت:
- برایم مهم نیست اگر این طور است. کاش جفری تیل استورم مرده بود. مرده. مرده.
- بسیار خب، نورمن مانشین، تو باعث خجالت منی. اگر پدرت این حرف را می شنید، او هم شرمسار می شد، در صورتی که موفقیت تو برای او بسیار مهم است. فکر اینکه تو چنین بازیکن ضعیفی هستی و تمام امیدهای ما برای تو بیهوده بوده، مأیوس کننده است؟
نورمن کوچولو سرش را برگرداند.