سرگرد دسپارد نیز کاملا بر جای خود مستقر شد و متعاقبا به دوشیزه مردیث خیره شد، گوئی تازه فهمیده بود که چه دختر زیبایی می باشد.
خانم لوریمر که متوجه این موضوع شده بود، ورق ها را جلو سرگرد دسپارد گذاشت و با بی صبری خاصی گفت: «خواهش می کنم بر بزنید.» | سرگرد دسپارد از تأخیری که در انجام این کار کرده بود، معذرت خواست و ورق ها را بر زد و مجددا جلوی خانم لوریمر گذاشت. خانم لوریمر نیز با استادی هر چه تمام تر که حاکی از تجربه ی زیاد بود ورق ها را پخش کرد و بازی را آغاز نمود. در اینجا آقای شیطانا مجددا به سخن در آمد و گفت: «یک میز بریج دیگر هم در اتاق مجاور هست.»
در تعاقب این حرف درب اتاق مجاور را باز کرد و چهار نفر مهمانان دیگر نیز به دنبال او وارد این اطاق شدند. اطاق نسبتا کوچکی که به طرز زیبا و راحتی مبله شده و میز بریجی نیز در وسط آن قرار داشت. سرهنگ ریس گفت: «خوب، بهتر است اول تیم ها را تعیین کنیم.» آقای شیطانا سرش را به علامت نفی تکان داد و گفت: «من بازی نمی کنم. علاقه ای به بازی بریج ندارم.»
C
.
))
مهمانان اعتراض کردند. ولی آقای شیطانا کماکان با قاطعیت طفره رفت و سر انجام مهمانان به صورت دو تیم دور میز نشستند. تیم پوارو و خانم الیور بر علیه تیم کمیسر بتل و سرهنگ ریس.
شیطانا با لبخندی اهریمنی که حالت چهره او را بیش از پیش اهریمنی تر نموده بود، لحظاتی در سکوت به بازیکنان نگاه کرد و وقتی که خانم الیور دستش را اعلام نمود، به آرامی و بدون سر و صدا از اتاق خارج شد و به اتاق قبلی رفت که گروه اول با قیافه هائی کاملا جدی و متفکر سرگرم بازی بریج بودند. شیطانا کماکان با همان لبخند اهریمنی، دقایقی چند به بازی این بازیکنان خیره شد، سپس به طرف دیگر اتاق رهسپار شد و روی صندلی بزرگ و راحتی مقابل شومینه نشست که روی میز مجاور آن، سینی حاوی مشروبات گوناگون قرار داشت. نور آتش شومینه درخشش خاصی به گیلاس های کریستال روی سینی داده بود.
شیطانا در تنظیم نور اتاق یک استاد مسلم به شمار می رفت. در مورد این اتاق به خصوص سیستم روشنایی به گونه ای تنظیم و تعبیه شده بود که علی رغم چراغهای گوناگون، نور اصلی اتاق توسط آتش شومینه تأمین می شد که حالت جادوئی و شاعرانه ای به آن داده بود. چراغ رومیزی کوچکی در کنار جائی که نشسته بود قرار داشت تا در صورت تمایل بتواند مطالعه کند. لامپ های متعدد به صورت مخفی در اطراف اتاق نصب
خانم لوریمر که متوجه این موضوع شده بود، ورق ها را جلو سرگرد دسپارد گذاشت و با بی صبری خاصی گفت: «خواهش می کنم بر بزنید.» | سرگرد دسپارد از تأخیری که در انجام این کار کرده بود، معذرت خواست و ورق ها را بر زد و مجددا جلوی خانم لوریمر گذاشت. خانم لوریمر نیز با استادی هر چه تمام تر که حاکی از تجربه ی زیاد بود ورق ها را پخش کرد و بازی را آغاز نمود. در اینجا آقای شیطانا مجددا به سخن در آمد و گفت: «یک میز بریج دیگر هم در اتاق مجاور هست.»
در تعاقب این حرف درب اتاق مجاور را باز کرد و چهار نفر مهمانان دیگر نیز به دنبال او وارد این اطاق شدند. اطاق نسبتا کوچکی که به طرز زیبا و راحتی مبله شده و میز بریجی نیز در وسط آن قرار داشت. سرهنگ ریس گفت: «خوب، بهتر است اول تیم ها را تعیین کنیم.» آقای شیطانا سرش را به علامت نفی تکان داد و گفت: «من بازی نمی کنم. علاقه ای به بازی بریج ندارم.»
C
.
))
مهمانان اعتراض کردند. ولی آقای شیطانا کماکان با قاطعیت طفره رفت و سر انجام مهمانان به صورت دو تیم دور میز نشستند. تیم پوارو و خانم الیور بر علیه تیم کمیسر بتل و سرهنگ ریس.
شیطانا با لبخندی اهریمنی که حالت چهره او را بیش از پیش اهریمنی تر نموده بود، لحظاتی در سکوت به بازیکنان نگاه کرد و وقتی که خانم الیور دستش را اعلام نمود، به آرامی و بدون سر و صدا از اتاق خارج شد و به اتاق قبلی رفت که گروه اول با قیافه هائی کاملا جدی و متفکر سرگرم بازی بریج بودند. شیطانا کماکان با همان لبخند اهریمنی، دقایقی چند به بازی این بازیکنان خیره شد، سپس به طرف دیگر اتاق رهسپار شد و روی صندلی بزرگ و راحتی مقابل شومینه نشست که روی میز مجاور آن، سینی حاوی مشروبات گوناگون قرار داشت. نور آتش شومینه درخشش خاصی به گیلاس های کریستال روی سینی داده بود.
شیطانا در تنظیم نور اتاق یک استاد مسلم به شمار می رفت. در مورد این اتاق به خصوص سیستم روشنایی به گونه ای تنظیم و تعبیه شده بود که علی رغم چراغهای گوناگون، نور اصلی اتاق توسط آتش شومینه تأمین می شد که حالت جادوئی و شاعرانه ای به آن داده بود. چراغ رومیزی کوچکی در کنار جائی که نشسته بود قرار داشت تا در صورت تمایل بتواند مطالعه کند. لامپ های متعدد به صورت مخفی در اطراف اتاق نصب