نام کتاب: رمان 1984
خودانضباطی، مهار واقعیت است. اما در پایان به آن هم نیازی نخواهد بود. زبان که کامل شد، انقلاب کامل خواهد شد.
با طیب خاطری عارفانه به گفته اش افزود که: «زبان جدید سوسیانگل است و سوسیانگل، زبان جدید. وینستون تابه حال به فکرت خطور کرده که حداکثر تا سال ۲۰۵۰ دیگر کسی گفت وگوی کنونی ما را نمی فهمد؟»
وینستون با تردید در آمد که: «جز...» و سپس از گفتن باز ایستاد.
کم مانده بود بگوید «جز رنجبران»، اما خودداری کرد. کاملا مطمئن نبود که این گفته ناجور نباشد. با این حال، سایم منظور او را به فراست دریافت و با بی اعتنایی گفت:
- رنجبران آدم نیستند. تا سال ۲۰۵۰ - شاید هم زودتر - معرفت واقعی درباره ی زبان عتیق از میان رفته است. تمام ادبیات گذشته ناپدید شده است. آثار چاسر، شکسپیر و میلتون و بایرون - تنها در واگردون زبان جدید وجود خواهند داشت، آنهم نه تنها به شکلی کاملا متفاوت، بلکه به شکلی متضاد با آنچه در واقع بوده است. حتی ادبیات حزب هم تغییر خواهد یافت، شعارها هم. وقتی مفهوم آزادی منسوخ شده باشد، چه گونه می شود شعاری مانند «آزادی بردگی است» را داشت؟ حال و هوای اندیشه متفاوت خواهد بود. واقع اینکه اندیشه، با تلقی ای که از آن داریم، وجود نخواهد داشت. همرنگی یعنی نیندیشیدن - بی نیازی از اندیشیدن. همرنگی ناخودآگاهی است.
وینستون با اعتقادی ناگهانی . و عمیق اندیشید که یکی از همین روزها، سایم تبخیر خواهد شد. زیادی باهوش است. به روشنی کامل می بیند و با صراحت بسیار سخن می گوید. حزب چنین آدم هایی را دوست ندارد. یک روز ناپدید می شود. از جبینش پیداست.
وینستون نان و پنیرش را تمام کرده بود. برای خوردن قهوه، کمی جابه جا شد. در میز سمت چپ او، مردک اردک صدا هنوز شر و ور میبافت. زن جوانی که شاید منشی او بود و پشت به وینستون نشسته بود، به او گوش میداد و ظاهرا تمام گفته های او را قبول داشت. گاه و بیگاه، اظهاراتی از این دست که «به نظرم حق با

صفحه 50 از 283