با این وضع زندگی و رابطه ناگاه مردی « ترو کا نتشکی» نام بروی صحنه زندگی ما ظاهر شد. این مرد به مسکو وارد شد و بامداد یکی از روزها بدیدنم آمد . دوستی من و او سابقا .محکم بود و اکنون وی باین منظور آمده بود تا موقعیت خویش را از لحاظ دوستی نزد من احساس نماید ... روی این اصل جرات نکرد مانند پیش بدون تکلف و احترام با من صحبت کند. وقتی با کمال سردی از او پذیرائی کردم، مثل این بود که تمایل بدوستی او ندارم ، براستی همینکه وی را دیده حس انزجار و نفرتی باو پیدا کردم، ولی نمیدانم چرا در آنموقع جس نفرت خویش را آشکار نکرده او را از خود نراندم ، فقط به اظهار بی علاقگی و سردی اکتفا نموده با وجود این او را به همسر خویش معرفی کردم..
در هر حال خواهی نخواهی صحبت کردیم و او گفت که در فن موسیقی مهارت بسزائی پیدا کرده است .
آنگاه صحبت مرا بمیان آورد و گفت : من سابقا از موسیقی خوشم می آمده است . باو پاسخ دادم که دست از این فن کشیده ام، ولی همسرم پیانو را نیکو میتواند .