ضرورت انجام گرفته است و در آینده هم در اثر همین ضرورت. باز تکرار خواهد شد. نزاع دومی بعلت پول ، پولیکه ابد از زنم آنرا دریغ نمیداشتم ، در گرفت سبب این منازعه کلام زنم بود که گفت من مایلم به نیروی ثروت که خیال میکنم تنها حق تصرف آنرا دارم، بر او فرمانروائی کنم .
این تهمت ناروا بهیچ وجه پایه و اساسی نداشت.
با شنیدن گفتار او خشم من برانگیخته شد و زوجه خود را سرزنش کردم ، و بوی گفتم که از ذوق سلیم و اخلاق نیکو بی بهره است .
او نیز بنوبه خود مرا خشن و متکبر و خودپسند نامید... و هنگامیکه صحبت می‌کرد در سیمایش علائم کینه و نفرتی که در منازعه اولی دیده میشد، نمایان گردیده خون را در عروقم منجمد مینمود. خوب بیاد دارم بین من و برادرم و حتی پدرم گفتگو و دعوائی در گرفت ، ولی هرگز حس کینه و نفرتی که بین من وزنم ایجاد گردید ، در میان ما پیدا نشد ...!
اما چیزی نگذشت که باز کینه و نفرت ما در پشت یکی از مظاهر عشق و محبت دروغی و غیر واقعی مخفی گردید.
برای بار دوم من خود را دلداری داده گفتم: دعوای ما براثر سوء تفاهم جزئی بوده با کمی صبر و گذشت و بردباری از بین خواهد رفت .
ولی دعواهائی که بار سوم و چهارم و پنجم میان مادر گرفت اوهام و خیالات مرا از میان برد و برمن کاملا روشن شد که این اختلافات براثر سوء تفاهم نیست، بلکه از احتمالات و ضروریات زندگی زناشوئیست که هیچکس را از آن گریزی نیست و مرتب